مثنوي كتابي است كه چون رودخانه همواره جاري است 

كتابي است كه هر كسي در حد خود از آن گوهر حقايق مي ربايد و با آن حركت ميكند و با آن به درياي كمال ميرسد 

كتابي كه بدبختي و بيقراري و بيمار دلي و ايستايي و اضطراب را در اعماق جان
انسانها مي نگرد و سپس با يك حركت تند و عشق آفرين و شوق انگيز عرفاني موانع و حجابها و علل را از بيخ و بن بر ميكند 

و خوني تازه در عروق انسانها جاري ميكند تا شادمان و رقصان به سرزمین آزادی و رهایی و معنویت بي زمان و بي مكان پرواز كنند و آرامش همراه با سرور جاوداني يابند

هدف اصلي از نگارش اين اثر آشنايي خوانندگان گرامي به گنجينة گرانبهاي عرفان و تصوف اسلامی از زبان مولانا ميباشد 

و سعي شده است كه اهم مطالب مثنوي معنوي كه غالبا در خلال داستانهاي آن آمده, با زباني ساده همراه با پيامهاي مولانا بيان گردد 

تا شايد كليدي براي گشودن در اين گنجينة ارزنده باشد

از ميان كتابهايى كه اقوال اولياء و بزرگان در آن جمع آورى شده بود من به خواندن "تذكرة الاولیاء" شيخ عطار رحمه الله بسيار علاقه داشته و از خواندن آن استفاده‌های فراوانى میبردم. و با خود ميگفتم چه مى‌شود كه اگر تمامى كلمات اين بزرگان به صورت فصلهايى جداگانه درآورده شود تا استفاده آن براى همه راحت گردد

لذا من هم شروع به فصل بندى تقريبآ تمام كلمات مشايخ آن پرداختم و پس از آن به خاطر اينكه مطالب مفيد آن بيشتر گردد به همين دليل از كتابهاى بزرگان ديگرى
چون حجة الاسلام محمّد غزالى و امام عبدالقادر گيلاني و شيخ ابوالقاسم قشيرى و مولانا جلال الدين رومی و شيخ عطار نيشابور رحمهم الله تعالی ... نيز استفاده كردم

و گنجينه ای تقريبآ بینظیر از كلمات اين اولياء را جمع‌آوری نمودم.

انگيزه ديگر من در جمع‌آوری كلمات اين بزرگان اين بود كه از مشايخ و بزرگان تصوف همچون شيخ العارفين بايزيد بسطامى و شيخ جنيد بغدادى و شيخ
عبدالقادر گیلانی و امام محمد غزالى تصوف دچار چالشها و بعضى تغييرات
گرديد به طوريكه به كلى از مفاهيم اصلى آن كه تزكيه روح و اخلاق بود فاصله
گرفت و بازيچه و ذليل اعمال ناشايست بعضى از بی دینان و ملحدان گرديد

همان طور كه امام غزالى در احياءالعلوم ميفرمايد : عده‌اى از اباحتيان به نام تصوف فرايض را كنار گذاشتند و به محرمات دست میزدند و كلماتى را به اين بزرگان نسبت دادند كه خود آن بزرگان هم از آن شرم دارند.

لذا چند فصل اين كتاب را به نام تصوف و صوفى و معرفت و سنت و شريعت نامگذارى كردم تا آنان كه ادعاى تصوف كرده، تصوف حقيقى را از زبان رؤساى
طريقت و متصوفه بزرگ بشنوند؛

و آنان كه ادعاى معرفت كرده، معرفت را از زبان عارفان وارسته بيابند؛ و آنان كه از سنت پيامبر اكرم رو گردانى كرده، اهتمام اين بزرگان را به رعايت شريعت و سنت پيامبر بدانند. و به اين نكته پى ببرند كه در روز قيامت هر كس كه در متابعت سنت بيشتر بكوشد مقامش نيز بلندتر است.

تصوف نه آن است كه عده‌اى آن را كاملا رد مى‌كنند و نه آن كه عده‌اى آن را به بیراه كشانده اند

تصوف در يك كلمه تزكيه است، تزكيه اخلاق و صاف كردن درون براى خداوند:

قَدْ اَفْلَحَ مَنْ َزَّكاَها

شريعت، طريقت، حقيقت اين سه رفتار، اقوال و احوال پيامبر میباشند و بايد هر
سه را با هم داشت تا به خدا رسيد.

و جستجوى هر كدام به تنهايي فرد را به
حقيقت نمیرساند. كه كمال حقيقى در متابعت بى چون و چرا از پيامبر است و
بس.

در پايان از خداوند خواستاريم كه همه‌ى گناهان ما را بخشيده، و به ما اخلاص
وتقوى و صداقت عنايت بفرمايد.
رَبَّنَا اغفِرلِى وَلِوَالِدَىَّ وَ لِلمُؤمِنيِنَ يَومَ يَقُومُ الحِسَابُ

د.ماموستا سيّد زكريا حسينی